Você está na página 1de 8

JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.

com/

CARTA DE PEDRO À TIAGO


Introdução por José Ricardo P. Tavares (Iosse ben Hamnuna Saba)
O texto a seguir se trata de uma carta de Simão Pedro à Tiago, o irmão do Senhor,
traduzido do aramaico para o grego por Rufino, concernente ao livro "Reconhecimentos
de Clemente de Roma e suas Homílias". Rufino Tirânio, foi um monge teólogo e
historiador. Nasceu em 340 ou 344 E.C e morreu por volta de 410 ou 411 E.C. Rufino
dedica esta tradução a Gaudêncio, teólogo escritor e bispo de Bréscia em 387 e 410 E.C.
Em sua análise histórica, Rufino admite que o livro “Reconhecimentos” e as “Homílias”
Clementinas, provém de cunho apostólico e reforça que tal deve ser considerado como
obra do próprio Clemente de Roma. Rufino ainda acrescenta que a epístola de Pedro à
Tiago aparenta ser posterior aos outros livros "Reconhecimentos" e "Homílias" de
Clemente, no entanto, diz que as declarações se mostram verdadeiras. Isso nos dá a
entender que o texto desta epístola não estava nos textos, mas Rufino faz questão de
colocá-la junto do corpo textual para a compreensão do seu contexto. O texto em si não
é falso, aliás, nos mostra muito semitismo e as raízes da Doutrina anunciada por Jesus, o
Judaísmo Nazareno! As palavras entre [], {} e () são glosas minhas e as que estiverem em
negrito são meus próprios grifos:
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/

EPÍSTOLA DE PEDRO À TIAGO


1 Pedro à Tiago, o senhor e Líder da santa Igreja, abaixo do Pai de todos, através
de Jesus Cristo. Paz completa. 2 Vejo eu, meu irmão, que tens se esforçado zelosamente
para o que é correntemente bom a todos nós. Acho justo! Rogo-te que não repasse aos
gentios, os livros das mensagens que te enviei, nem mesmo aos da nação [de Israel], antes
de uma análise. No entanto, quando alguém for analisado, e ser achado digno, então
entregue à ele, conforme Moisés entregou aos setenta, [segundo] a conduta de vida, dos
que receberam a sua cadeira. Através disto também, o fruto da segurança se torna visível
até o presente momento, 3 pois em toda parte, os da nação [de Israel] preservam a
[mesma] norma de governo e a cidadania, de nenhuma maneira podendo pensar de outro
modo, sendo conduzidos pelas poderosas Escrituras. 4 Conforme a doutrina é entregue à
eles, se esforçam a dar forma às coisas discordantes das Escrituras, se alguém de fato,
talvez não conhecendo as tradições, ficar enfermiço com as vozes dos muitos significados
dos profetas. 5 Assim eles não encarregam ninguém a ensinar, se antes não aprender como
as Escrituras devem ser interpretadas. Por isso que entre eles há um só Deus, uma só Lei,
uma só esperança!
CAPÍTULO II
1 Portanto, para que também aconteça a mesma coisa entre nós, dê aos nossos setenta
irmãos, os livros das minhas mensagens, com [a] mesma secreta conduta de vida. Para que eles
também preparem os que desejam receber o oficio do ensino. Porque se não for assim, a nossa
Palavra da Verdade será dividida em muitas opiniões. E disto eu sei, não como um profeta, mas
já vendo o princípio deste mal. Pois alguns dentre os gentios rejeitaram a minha pregação da Lei,
dando ouvidos a um ensinamento vão e contra a Lei [provindas] do homem sem Lei {este é Paulo
de Tarso}. E tudo isto, estando eu ainda [vivo], alguns deles tentaram adaptar minhas palavras
com algumas variadas interpretações a fim de destruir a [norma da] Lei; como se também de fato
eu pensasse desta forma, mas não proclamasse abertamente (veja Gálatas 2:11-14). Longe de mim
tal coisa! Porque tal coisa é agir contra a Lei de Deus [que foi] anunciada através de Moisés e
testemunhada pelo nosso Senhor sobre a sua eterna permanência; Pois assim ele disse: “Os Céus
e a Terra passarão, mas nem um Jota nem um tracinho da Lei deve passar”; e [depois] ele [nos]
disse isto: “para que tudo seja efetuado” (Mateus 5:18). Mas eles, não sei como, anunciam uma
tal “intenção do meu pensamento”; tentando explicar as palavras que de mim ouviram mais
sabiamente do que eu que as falei; dizendo aos que são ensinados por eles de que este é o meu
pensamento. O que nem me passou a mente! Mas se eu ainda estando vivo, eles se atrevem a
mentir de tal maneira, quanto mais os que vierem depois de mim ousarão a fazer!
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/

EΠIΣTOLH ΠETROY ΠPOΣ IAKΩBON


[1] Πέτρος Ἰακώβῳ τῷ κυρίῳ καὶ ἐπισκόπῳ τῆς ἁγίας ἐκκλησίας. ὑπὸ τοῦ τῶν
ὅλων πατρὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν εἰρήνῃ πάντοτε. [2] Εἰδώς σε, ἀδελφέ μου, εἰς τὸ
κοινῇ πᾶσιν ἡμῖν συμφέρον σπεύδοντα προθύμως, ἀξιῶ καὶ δέομαι τῶν ἐμῶν
κηρυγμάτων ἃς ἔπεμψά σοι βίβλους μηδενὶ τῶν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μεταδοῦναι μήτε
ὁμοφύλῳ πρὸ πείρας, ἀλλ' ἐάν τις δοκιμασθεὶς ἄξιος εὑρεθῇ, τότε αὐτῷ κατὰ τὴν ἀγωγὴν
παραδοῦναι, καθ' ἣν καὶ τοῖς ἑβδομήκοντα ὁ Μωυσῆς παρέδωκε τοῖς τὴν καθέδραν αὐτοῦ
παρειληφόσιν. διὰ τοῦτο καὶ ὁ καρπὸς τῆς ἀσφαλείας μέχρι τοῦ δεῦρο φαίνεται. [3] τὸν
γὰρ αὐτὸν οἱ πανταχῆ ὁμόεθνοι τῆς μοναρχίας καὶ πολιτείας φυλάσσουσι κανόνα, κατὰ
μηδένα τρόπον ἄλλως φρονεῖν ὑπὸ τῶν πολλὰ νευρουσῶν γραφῶν ἐξοδευθῆναι
δυνηθέντες. [4] κατὰ γὰρ τὸν παραδοθέντα αὐτοῖς κανόνα τὰ τῶν γραφῶν ἀσύμφωνα
πειρῶνται μεταρρυθμίζειν, εἰ δή τις· τυχὸν μὴ εἰδὼς τὰς παραδόσεις ναρκᾷ πρὸς τὰς τῶν
προφητῶν πολυσήμους φωνάς. [5] οὗ ἕνεκεν οὐδενὶ διδάσκειν ἐπιτρέπουσιν, ἐὰν μὴ
πρότερον μάθῃ πῶς δεῖ ταῖς γραφαῖς χρῆσθαι. διὰ τοῦτο παρ' αὐτοῖς εἷς θεός, εἷς νόμος,
μία ἐλπίς.
ΚΕΦΆΛΑΙΟ II
[1] ἵνα γοῦν τὸ ὅμοιον καὶ παρ' ἡμῖν γένηται, τοῖς ἑβδομήκοντα ἡμῶν ἀδελφοῖς τὰς
βίβλους μου τῶν κηρυγμάτων δὸς μετὰ τοῦ ὁμοίου τῆς ἀγωγῆς μυστηρίου, ἵνα καὶ τοὺς
βουλομένους τὸ τῆς διδασκαλίας ἀναδέξασθαι μέρος ἐφοδιάζειν ἐφοδιάζωσιν· ἐπεὶ ἐὰν μὴ οὕτως
γένηται, εἰς πολλὰς γνώμας ὁ τῆς ἀληθείας ἡμῶν διαιρεθήσεται λόγος. τοῦτο δὲ οὐχ ὡς προφήτης
ὢν ἐπίσταμαι, ἀλλ' ἤδη αὐτοῦ τοῦ κακοῦ τὴν ἀρχὴν ὁρῶν. τινὲς γὰρ τῶν ἀπὸ ἐθνῶν τὸ δι' ἐμοῦ
νόμιμον ἀπεδοκίμασαν κήρυγμα, τοῦ ἐχθροῦ ἀνθρώπου ἄνομόν τινα καὶ φλυαρώδη
προσηκάμενοι διδασκαλίαν. καὶ ταῦτα ἔτι μου περιόντος ἐπεχείρησάν τινες ποικίλαις τισὶν
ἑρμηνείαις τοὺς ἐμοὺς λόγους μετασχηματίζειν εἰς τὴν τοῦ νόμου κατάλυσιν, ὡς καὶ ἐμοῦ αὐτοῦ
οὕτω μὲν φρονοῦντος, μὴ ἐκ παρρησίας δὲ κηρύσσοντος. ὅπερ ἀπείη. τὸ γὰρ τοιοῦτο
ἀντιπράσσειν ἐστὶ τῷ τοῦ θεοῦ νόμῳ τῷ διὰ Μωυσέως ῥηθέντι καὶ ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν
μαρτυρηθέντι περὶ τῆς ἀιδίου αὐτοῦ διαμονῆς. ἐπεὶ οὕτως εἶπεν· «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ
παρελεύσονται, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου». τοῦτο δὲ εἴρηκεν, «ἵνα τὰ
πάντα γίνηται». οἱ δὲ οὐκ οἶδα πῶς τὸν ἐμὸν νοῦν ἐπαγγελλόμενοι, οὓς ἤκουσαν ἐξ ἐμοῦ λόγους,
ἐμοῦ τοῦ εἰπόντος αὐτοὺς φρονιμώτερον ἐπιχειροῦσιν ἑρμηνεύειν, λέγοντες τοῖς ὑπ' αὐτῶν
κατηχουμένοις τοῦτο εἶναι τὸ ἐμὸν φρόνημα, ὃ ἐγὼ οὐδὲ ἐνεθυμήθην. εἰ δὲ ἐμοῦ ἔτι περιόντος
τοιαῦτα τολμῶσιν καταψεύδεσθαι, πόσῳ γε μᾶλλον μετ' ἐμὲ ποιεῖν οἱ μετ' ἐμὲ τολμήσουσιν;
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/

CAPÍTULO III
1 Portanto, para que isso não aconteça, eu considerei apropriado e pedi que não
entregues a ninguém os livros das minhas mensagens que eu te enviei, nem aos da nação
[de Israel], nem aos gentios antes de uma análise. Mas se alguém tiver sido analisado,
tendo sido achado digno, então entregue à ele, conforme Moisés entregou a conduta de
vida, 2 aos setenta que receberam a sua cadeira. Para que eles também guardem a Fé, e
em todos os lugares compartilhem a Doutrina da Verdade Tradicional [judaica],
explicando todas as coisas segundo a nossa tradição [judaica]; E não sejam levados para
baixo [Geena] por esse pecado, sendo puxados pela operação do erro, conforme as
conjecturas de [suas] mentes, carregando os outros para o mesmo abismo da ruína. 3 E o
que me pareceu bom, enviei a ti; e o que tu aprovares, ó meu senhor, te peço, efetue de
forma conveniente [a ti]. Adeus.
‫܀܀܀܀‬
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/

ΚΕΦΆΛΑΙΟ III
[1] ἵνα οὖν μὴ τοιοῦτόν τι γένηται, τούτου ἕνεκα ἠξίωσα καὶ ἐδεήθην τῶν ἐμῶν
κηρυγμάτων ἃς ἔπεμψά σοι βίβλους μηδενὶ μεταδοῦναι μήτε ὁμοφύλῳ μήτε ἀλλοφύλῳ
πρὸ πείρας, ἀλλ' ἐάν τις δοκιμασθεὶς ἄξιος εὑρεθῇ, τότε αὐτῷ κατὰ τὴν Μωυσέως ἀγωγὴν
παραδοῦναι, [2] καθ' ἣν τοῖς ἑβδομήκοντα παρέδωκεν τοῖς τὴν καθέδραν αὐτοῦ
παρειληφόσιν, ἵνα οὕτως τὰς πίστεις φυλάξωσιν καὶ πανταχῆ τὸν τῆς ἀληθείας κανόνα
παραδῶσιν, ἑρμηνεύοντες τὰ πάντα πρὸς τὴν παράδοσιν ἡμῶν, καὶ μὴ αὐτοὶ ὑπὸ
ἀμαθείας κατασπώμενοι, ὑπὸ τῶν κατὰ τὴν ψυχὴν στοχασμῶν εἰς πλάνην ἑλκόμενοι,
ἄλλους εἰς τὸν ὅμοιον τῆς ἀπωλείας ἐνέγκωσιν βόθυνον. [3] καὶ τὰ μὲν ἐμοὶ δόξαντα
καλῶς ἐσήμανά σοι, τὸ δὲ σοὶ δοκοῦν, κύριέ μου, πρεπόντως ἐπιτέλει. ἔρρωσο.
‫܀܀܀܀‬
(Clemente de Roma. Homílias Clementinas, Introdução às Homílias, Capítulo I a III)
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/

PAULO O APÓSTATA DA LEI


REFUTANDO OS JUDEUS MESSIÂNICOS E OS QUE SE DIZEM NAZARENOS

Vejo muitos judeus messiânicos dizerem que “Paulo” foi interpretado


equivocadamente e até se respaldam da Segunda Epístola de Pedro para dizerem que ele
era aceito na congregação, mas o que eles não se dão conta é que estudiosos bíblicos já
concluíram que esta carta não é de Pedro.1
Os nazarenos repudiavam Paulo, porque ele havia abandonado a Lei (Torah),
como vemos claramente em Gálatas 5:2, Efésios 2:5, Filipenses 2:5,9, Romanos 3:28,
14:5,14 e 14:20, I Timóteo 4:3-4 e entre tantas outras que estão presentes no Novo
Testamento (em grego, aramaico, português, inglês, etc.), mencionando que seus
ensinamentos eram contrários a Torah ordenada pelos profetas, por Jesus e pelos seus
VERDADEIROS APÓSTOLOS. Os discípulos de Paulo difundiram o cristianismo
fundado por ele em Antioquia (Atos 11:25-26), criando a sua “nova religião”. Tiago nos
ensinou o seguinte preceito:
Verificais que uma pessoa é justificada por obras e não por fé somente (Carta
de Tiago 2:24)
e … assim também a fé sem obras é morta (Carta de Tiago 2:26)
Paulo contradiz o próprio sucessor de Jesus, Tiago o Justo, ensinando o seguinte
preceito:
Sabendo, contudo, que o homem não é justificado por obras da lei, e sim
mediante a fé em Cristo Jesus, também temos crido em Cristo Jesus, para que
fôssemos justificados pela fé em Cristo e não por obras da lei, pois, por
obras da lei, ninguém será justificado. (Gálatas 2:16).
Ora, quem está certo? Um pseudo-apóstolo, ou o apóstolo? Vemos que o ensino
de um e de outro não se bicam. Pedro em sua carta a Tiago, deixa claro que estes homens
são anômalos, desconhecem aquilo que creem, além de mentirosos e falsos “ungidos”
com um pseudo-apostolado.
Além disso, temos testemunhos históricos que afirmam veementemente que os
nazarenos, também chamados primitivamente e pejorativamente de “ebionitas”, tinham
Paulo e suas cartas como espúrios. O interessante é notar que estes judeus messiânicos e
os que se dizem nazarenos citarem esses documentos, mas omitem o resto, quando o
relato cita que os nazarenos “rejeitam a Paulo (Saulo)”, como vemos:

1
(BROWN, Raymond E. Introduction to the New Testament. Anchor Bible, 1997. p. 767); (ERHMAN, Bart.
Misquoting Jesus: The Story Behind Who Changed the Bible and Why. Harper Collins, 2005. p. 31.).
JUDAÍSMO NAZARENO. http://www.iossehamnunasaba.com/

Μονον δε το καθ Εβραιους ευαγγελιον δεχονται, τον δε αποστολον αποστατην


καλουσι. (...) Ευαγγελιω δε τω κατα Ματθαιον κεχρηνται μονω. (...) Οι δε
Ναζωραιοι Ιουδαιοι εισι, τον Χριστον τιμωντες ως ανθρωπον δικαιον (...)
Tradução: Mas eles [os nazoreus] aceitam apenas o evangelho segundo os
hebreus, e o apóstolo [Paulo] eles o chamam de apóstata... Somente o
Evangelho de acordo com Mateus eles usam... Os nazoreus são judeus,
honrando a Cristo como um homem justo... (Theodoretus. Compendium of
Heretical Fables. 2.1-2)
Ουτοι δε του μεν αποστολου πασας τας επιστολας αρνητεας ηγουντο ειναι
δειν, αποστατην αποκαλουτες αυτον του νομου, ευαγγελιω δε μονω το καθ
Εβραιους λεγομενω χρωμενοι, των λοιπων σμικρον εποιουντο λογον.
Tradução: E estes [nazoreus] consideram que todas as epístolas do apóstolo
[Paulo] devem ser rejeitadas, chamando-o de apóstata da Lei e, usando
somente o evangelho chamado de acordo com os hebreus, eles fazem pouco da
palavra dos demais [evangelhos]. (CESARÉIA, Eusébio de. História
Eclesiástica 3.27.4)
[Ebionaei] solo autem eo quod est secundum Matthaeum evangelio utuntur, et
apostolum Paulum recusant, apostatam eum legis dicentes.
Tradução: [Os ebionitas], no entanto, usam apenas aquele evangelho que é
segundo Mateus, e recusam ao apóstolo Paulo, chamando-o de apóstata da lei.
(LEÃO, Irineu de. Contra as Heresias 1.26.2)

Você também pode gostar