Você está na página 1de 3

Escola Profissional do Sindicato de Escritório e Comércio da Região Autónoma dos Açores

Módulo 1 (Textos de Apoio)

Cantiga de amigo

Ai flores, ai flores do verde pino

– Ai flores, ai flores do verde pino,


se sabedes novas do meu amigo!
Ai Deus, e u é?

Ai flores, ai flores do verde ramo,


se sabedes novas do meu amado!
Ai Deus, e u é?

Se sabedes novas do meu amigo,


aquel que mentiu do que pôs comigo!
Ai Deus, e u é?

Se sabedes novas do meu amado,


aquel que mentiu do que mi á jurado!
Ai Deus, e u é?

– Vós me preguntades polo voss'amigo,


e eu bem vos digo que é san'vivo.
Ai Deus, e u é?

Vós me preguntades polo voss'amado,


e eu bem vos digo que é viv'e sano.
Ai Deus, e u é?

E eu bem vos digo que é san'e vivo


e seera vosc'ant'o prazo saído.
Ai Deus, e u é?

E eu bem vos digo que é viv'e sano

1
Escola Profissional do Sindicato de Escritório e Comércio da Região Autónoma dos Açores

e seera vosc'ant'o prazo passado.


Ai Deus, e u é?

D. Dinis. In Elsa Gonçalves, Maria Ana Ramos – A Lírica Galego-Portuguesa. Lisboa:


Comunicação, 1993. p. 29

Cantiga de amor
Que soidade de mha senhor ei

Que soidade de mha senhor ei,


quando me nembra d’ela qual a vi
e que me nembra que ben a oí
falar, e, por quanto ben d’ela sei,
rogu’eu a Deus, que end’á o poder,
que mha leixe, se lhi prouguer, veer

Cedo, ca, pero mi nunca fez ben,


se a non vir, non me posso guardar
d’enssandecer ou morrer con pesar,
e, por que ela tod’en poder ten,
rogu’eu a Deus, que end’á o poder,
que mha leixe, se lhi prouguer, veer

Cedo, ca tal a fez Nostro Senhor:


de quantas outras [e]no mundo son
non lhi fez par, a la minha fé, non,
e, poi-la fez das melhores melhor,
rogu’eu a Deus, que end’á o poder,
que mha leixe, se lhi prouguer, veer

Cedo, ca tal a quis[o] Deus fazer


que, se a non vir, non posso viver.

2
Escola Profissional do Sindicato de Escritório e Comércio da Região Autónoma dos Açores

D. Dinis. In Maria Ema Tarracha Ferreira. Antologia Literária Comentada – Idade Média (4.ª ed.).
Lisboa: Ulisseia, s/d. pp. 32-33

Cantiga de Escárnio e Maldizer

Ai, dona fea, fostes-vos queixar

Ai, dona fea, fostes-vos queixar


que vos nunca louv’ en [o] meu cantar;
mais ora quero fazer um cantar
en que vos loarei toda via;
e vedes como vos quero loar:
dona fea, velha e sandia!

Dona fea, se Deus me pardon,


pois avedes [a] tan gran coraçon
que vos eu loe, en esta razon,
vos quero já loar toda via;
e vedes qual será a loaçon:
dona fea, velha e sandia!

Dona fea, nunca vos eu loei


en meu trobar, pero muito trobei;
mais ora já un bon cantar farei,
en que vos loarei toda via;
e direi-vos como vos loarei:
dona fea, velha e sandia!

Joan Garcia de Guilhade (CV 1097, CBN 1486), in FERREIRA, Maria Ema Tarracha, 1991. Antologia
Literária Comentada – Idade Média. 5.ª ed. Lisboa: Ulisseia (p. 131) (1.ª ed.: 1975)

Você também pode gostar