Você está na página 1de 4

ROTEIRO

Apresentacoes: 15-20

Personagens:
• Eucliao: Joao e Rebecca
• Estafila: Leticia P e Saphira
• Estrobila: Julia e Luisa
• Liconidas/explicador do jogo: Matheus e Fabrizio
• Narrador: Castro e Fefe
• Explicador da linha: Enrico e Fede e Lele C, Simoes e Anna e Nanda

Linha do Tempo
Fabulae scaenicae dispertiuntur in comoedias et tragoedias. Theatrum romanum venit
praecipue e theatrum graecum.

Auctores tragoediarum graecarum fuerunt Aeschylus, Sophocles et Euripides.

Aescylus Sophocles Euripides


circa 525 - 456 a.C. circa 497-406 a.C. circa 480-406 a.C.

Aeschylus scripsit multa opera, ut Persae et Orestea (tres tragoedias de fabula


Agamemnonis).
Sophocles composuit fabulas ut Oedipus Rex, Electra et Aiax. (Sófocles compôs peças
como Édipo Rei, Electra e Ájax.)
Euripides scripsit Hercules, Medea et alteras tragoedias.

Aristophanes et Menander fuerunt auctores comoediarum graecarum qui habemus


notitiam.

Aristophanes Menander
circa 445-385 a.C. circa 341-291 a.C.

Aristophanes composuit Nubes et Aves. Menander scripsit Dýskolos. Menander fuit


exemplum compositionis Plauto et Terentio, qui fuerunt auctores comoediarum latinarum.

Plautus Terentius
circa 255-184 a.C. circa 185-160 a.C.
Plautus fuit magis popularis quam Terentius, et scripsit multas fabulas, ut Amphitruo et
Aulularia.
Aedificium theatri romani erat exquisitum. Theatrum romanum constabat e cavea,
orchestra et scaena. Cavea, quae formam habebat lunae dimidiae, erat locus unde populus
in gradibus sedens fabulas spectabat. In scaena longa histriones, personas alienas
gerentes, fabulas agebant.
Nunc videamos excerpta Aululariae.

Teatro:

Narrador:
Um velho egoísta, Euclião, encontrou enterrada em sua casa uma panelinha com muito
ouro. Nesse meio tempo, um jovem da região, Liconidas, desonrou a filha de Eucliao,
Fedra, que estava prometida a Megadoro, tio de Liconidas. Enquanto isso, Euclião,
temendo o roubo do seu tesouro, o tira de casa e o esconde em vários locais. Megadoro,
que já estava para se casar com Fedra, concorda em deixar Licônidas se casar com ela.
Euclião é enganado e perde a panelinha com seu tesouro, mas pouco depois a reencontra.
Ele, feliz, casa sua filha com Licônidas e tudo termina bem.

Cena 1
Euclião: Oque você está fazendo aqui, Já lá para fora, vamos! Lá para fora, sua enxerida,
já disse!
Estáfila: Ah, pobre de mim! Por que é que me bate?
Euclião: Para você ser uma "pobre de mim!" mesmo
Estáfila: Mas por que é que me põe assim para fora de casa?
Euclião: Por acaso eu tenho que dar alguma explicação, meu saco de pancada?Vai para
longe Para ali, se quiser. (Mostra-lhe o lado oposto à casa). Nossa vejam, como ela
anda!Por Hércules! Se hoje pego um chicote, vou apressar esse passo de tartaruga!
Estáfila: Era bem melhor que os deuses me enforcassem do que me fazer te servir a troco
disto.
Euclião: Olha, como resmunga! Por Júpiter! Vai lá para trás! Mais! Mais! Bom, aí podes
parar. Se você sair desse lugar nem que seja um dedo, te mando logo para a cruz, para te
ensinar! (À parte). Acho que nunca vi ninguém mais danado do que esta velha! E agora
vou ver se o ouro ainda está onde eu o escondi; pobre de mim! É o que mais me preocupa!
(Sai).
(Eucliao procura o tesouro nos arbustos e não acha ele)
Euclião: Meu tesouro, sumiu! há por aqui um ladrão. Ninguém viu a panelinha? Você não
sabe? Estou perdido! Oh! Quanta tristeza este dia me trouxe! Perdi um tesouro que
guardei com tanto cuidado. Agora outros se aproveitam dele, para o meu mal e prejuízo!
Não posso suportá-lo! (Sai)
————— começa o jogo —————-
Explicador: Ajudem Eucliao a achar seu tesouro. Para ajudá-lo vocês terão que achar 4
pistas para abrir o baú onde está escondido o tesouro. Em cada pista terá um número, e
no final os quatro números destravam o cadeado, leiam as pistas encontradas em voz alta
para que todos possam ajudar,. Para ajudar vocês aqui vai a primeira pista: entrega a pista
um para alguém. Bom jogo

Cena 2
Após a ultima pista e a abertura do baú
Liconidas: Que notícia boa, a panelinha foi encontrada! Euclião! Euclião!
Euclião: Que é?
Licônidas: Vem cá! Os deuses te querem bem. Temos a panela.
Euclião: Tem realmente ou estão me enganando?
Licônidas: Temos, já te disse. Se pode vem voando.
Euclião: Ó grande Júpiter! Ó panelinha, como estava com saudade! Lá se vai a minha
tristeza.
Licônidas: Quanto desgosto passou ainda pouco Euclião por ter perdido a sua panela.
Euclião: Agradeço a você, Licônidas, origem e autor de tanto bem, te recompenso com
esta panelinha de prata.. E também agradeço a vocês pela ajuda, lhes recompensarei com
um presente de bom grado! (linha do tempo entrega as balas em silêncio)
Licônidas: Estou muito grato, Euclião, meu querido sogro.
Estróbila: Licônidas, ainda falta que você me torne livre, não lembra?
Licônidas: Lembro muito bem: fica livre, e por teu mérito, Estróbila. Pode ir lá dentro
continuar os preparativos da ceia.
Estrobila: Espectadores, Euclião transformou a sua natureza. De repente, se tornou
generoso. Usem vocês também da generosidade. E, se a peça agradou, aplaudam com
fartura e obrigada pela participação.

—— pistas ——
1 “Um rosto que engana e quando encenado trás fama”(escrito em um bilhete)
Qualquer dúvida, pode me perguntar. Bom jogo.

Resposta: Máscaras

Pista número 2

IX – minhas cores são chamativas, minhas pétalas são atrativas

Resposta: flores

Pista número 3

ll – se sair ao vento, perderá o assento

resposta: cadeira

VII - sirvo de decoração ao ser plantado no chão

Resposta: arbusto
IV - Basta transformar para o cadeado desbloquear

Resposta baú/ prêmio final

Você também pode gostar