Escolar Documentos
Profissional Documentos
Cultura Documentos
Mandad'ei comigo,
ca ven meu amigo.
E irei, madr' a Vigo
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Ai Deus, e u é?
Don Dinís
5)
de monteyro mayor.
E se el vay ferido
hirámorreralmar.
E guardádevos, filha,
cajam'euatal vi
E guardádevos, filha,
cajam'euviatal
1) Busca cal das cantigas anteriores é de mestría: É a quinta cantiga porque non
ten refrán
2) Sinala o paralelismo presente nalgunha cantiga e o tipo a que pertence:
Na primeira cantiga hai paralelismo imperfecto porque na segunda estrofa
escríbense os versos de maneira diferente que na primeira estrofa pero co
mesmo significado. é perfecto
No carto poema hai un paralelismo perfecto porque nos versos da segunda
estrofa só se cambia unha palabra respecto aos versos da primeira estrofa. e as
outras?
3) Hai leixaprén nalgunha cantiga? Se é así dime en cal e en que consiste:
No carto poema hai leixaprén e consiste en que o segundo verso da primeira
estrofa é o primeiro da terceira, o segundo da primeira e o primeiro da cuarta,
así sucesivamente.
4) Que símbolos atopas nestas composicións? Na cantiga número dúas atopamos
varios símbolo entre os cales están as ondas que traducen o tumulto interior,
logo tamén fala do mar o que se pode interpretar como auga que significa
harmonía amorosa entre dous namorados. Na cantiga número 4 atopamos
como símbolo os piñeiros en flor, pedíndolles noticias sobre o seu amigo. Na
última cantiga sen embargo, fala dos cervos que simbolizan o namorado, o
elemento masculino
5) Clasifica as cantigas anteriores segundo o subtipo sempre que poidas.
A primeira cantiga é do subtipo de amor. son todas de amigo !!
A cantiga número dúas é de subtipo Barcarola, xa que fala tanto de amor como
do mar.
A cantiga número tres é unha cantiga de albas ou alborada porque fala da
separación de dous amantes. ??
A cantiga número catro é unha cantiga de albas ou alborada porque fala do seu
amante do que se había separado e ó que botou de menos.??
A cantiga número cinco
6) Dime se son dialogadas ou monologadas. 1) monologada 2) dialogadas 3)
monologada 4) dialogada 5) monologada Só é dialogada a 4
7) Busca os campos sémicos predominantes nestes poemas. 1) amor da poeta
polo seu amigo, 2) amor pola súa irmá 3) amor insatisfeito, prohibición 4) amor
correspondido 5) impotencia Son os catro que vos dei eu
8) Mide a primeira cobra de cada composición e ponlle a rima.
1)
Mandad'ei comigo, → 6, Femia, a’ 5
ca ven meu amigo. → 6, Femia, a’
E irei, madr' a Vigo → 8, Femia, B
2)
Mia irmana fremosa, treides comigo → 13, Femia, a’
a la ygreia de Vigo, u e o mar salido. → 15, Femia, a’
E miraremos las ondas. → 8, Femia, B
3)
Non chegou, madre, o meu amigo, → 10, Femia, a’
e hoj'ést'o prazo saído! → 9, Femia, a’
ai, madre, moiro d'amor! → 7, Macho, B
4)
-Ai flores, ai flores do verde pino, → 11, Femia, a’
se sabedes novas do meu amigo? → 11, Femia, a’
Mal contadas
5)
Tal vay o meu amigo → 6, Femia, a’
1. Introducción
É unha cantiga amigo xa que a voz é feminina, aparece a palabra “amigo” e non
“senhor”, o ambiente é a carácter popular, ten confidentes ou opoñentes, ten
paralelismo, ten leixaprén e pode ser monologada ou dialogada.
O compositor é un trobador debido a que é nomeado polo seu nome e apelidos, e era
da nobreza.
2. Contido
Esta cantiga de amigo conta a historia dunha solteira que sente amor por alguén que
non lle corresponde sexa polo que lle fixo como polo que pensan os demais. Sempre é
correspondido peroe´non se presenta á cita.
Esta cantiga está composta por seis estrofas e dezaoito versos. Ten unha rima
consonante porque coinciden as vocais e as consonantes excepto na primeira estrofa
que hai rima asonante porque só coinciden as vocais.
O destinatario desta cantiga son a nai e o seu amado porque á nai esta contándolle
as súas penas, e o seu amado porque quere dicirlle que esta triste porque deixoulle.Só
a nai
Estrutura?
O opoñente nesta cantiga e o seu amante porque deixoulle e o confidente é a súa nai
xa que esta contándolle as súas penas. Non hai opoñente
3. Características Formais
- Toda a cantiga ten leixaprén
- Esta cantiga non ten simboloxía
- Esta cantiga contén un tipos de cobra singular, xa que posúe un mesmo
esquema rimático pero presenta rimas distintas
- Trátase dunha cantiga monologada, porque solo vese falar a unha persoa
- O tipo de lingua é galego-portuguesa
Creación da cantiga