certo — certus, a, um humano — humanus, a, um César — Caesar, ăris incerto — incertus, a, um chefe — princeps, cĭpis morte — mors, mortis (f.) coisa — res, rei nobres — optimātes — (§ 114, c) de boa família — ingenuus, a, um olho — ocŭlus, i dia — dies, ēi parte — pars, partis esperança — spes, ei penhor — pignus, ŏris n. explicar — explĭco, are refém — obses, obsĭdis face — facies, ēi seu — suus, a, um fidelidade — fides, ĕi sólido — solĭdus, a, um fronte — frons, ntis vão (adj.) — vanus, a, um gauleses — Galli, orum
1 — A história explica as coisas e as causas das coisas.
2 — Suas esperanças são vãs. 3 — A morte é certa, incerto é o dia da morte. 4 — A fronte e os olhos são partes da face humana. 5 — Os reféns dos gauleses de boa família eram para César sólidos penhores de fidelidade dos chefes e dos nobres.
1 — Historĭa res et rerum causas explĭcat.
2 — Spes suae vanae sunt. 3 — Mors certa est, mortis dies incerta est. 4 — Frons et oculi partes faciēi humanae sunt. 5 — Gallorum ingenuorum obsĭdes Caesări pignŏra solĭda fidĕi princĭpum et optimātum [optimātium] erant .